Historie

Verhaegen Sports Gym

Op 8 oktober 2007 zijn wij gestart met onze vereniging Verhaegen Sports.
Frans Verhaegen, Jean Verhaegen, Jo Verhaegen, Robert & Chantalle van Poppel-Verhaegen wilden graag hun passie van de bokssport overdragen aan anderen.
Op 24 oktober 2007 werd de vereniging notarieel vastgelegd.
De vereniging kreeg de naam Verhaegen Sports omdat Frans en Jean meerdere vechtsporten hebben beoefend.
Bij de Nederlandse Boksbond staan wij bekend als Verhaegen Sports-Boxing omdat er meerdere Verhaegens van de familie vanaf omstreeks 1920 actief zijn geweest in de bokssport, zowel als prof en als amateur.
De geschiedenis startte bij Sjo Verhaegen; hij bokste als prof en kwam uit voor België waar hij op dat moment woonachtig was.

Als amateurboksers zijn er door de familie menige nationale en internationale titels binnengehaald.

De trainers Frans & Jean Verhaegen werden meerdere keren Zuid Nederlands Kampioen in de A-klasse en Jean Verhaegen werd drie keer Nederlands Kampioen in de A-klasse en Frans Verhaegen eindigde 2 keer op de derde plaats van Nederland in de A-klasse. Jean behaalde zelfs meerdere titels op internationaal gebied. Tevens hebben de broers als A-klasser in hetzelfde team in de Bundesliga gebokst.

Sinds 07 november 2021 hebben wij onze eigen locatie Verhaegen Sports Gym (Verhaegen Sports-Boxing / Verhaegen Sports Professional / Weerbaarheidscentrum 043).

Onze vereniging is aangesloten bij de Nederlandse Boksbond NBB.

 Wilt u meer info kijk dan eens op onze Facebook pagina.

557465_477752408910866_1798859205_n


22 februari 2011 door Vilan van de Loo

Hoekvrouw.nl.

Hier staat hij, een man van ongeveer 22 jaar. De foto hangt in het groot bij de boksschool van Frans Verhaegen en dat heeft een reden: Sjo Verhaegen is zijn oudoom. Een tijdje terug, tijdens de bokswedstrijden in Heerlen, stelde Frans me voor aan Leo Verhaegen, de zoon van Sjo.

Een spraakzame zoon, gelukkig. We hadden het over zijn vader, die voor boksclub Liège (Luik) uitkwam. Daar woonde hij toen. Als de club naar Nederland kwam, stond in de krant: “de Belg Verhaegen”.

Wat gek is. En een beetje droevig. Want zo verdween Sjo Verhaegen uit de Nederlandse geschiedenis, en zo zijn er waarschijnlijk nog meer boksers verdwenen.

Zie ze eens op te sporen. De beste kans ligt denk ik via de boksfamilies, die een oud-bokser uit de vorige generaties in ere houden.

Sjo heeft een bijzonder leven gehad. Hij leefde van 1902 tot in 1989, dus hij heeft twee wereldoorlogen meegemaakt. Als jongen zag hij paardentrams, als man maakte hij de opkomst van computers mee. Wat een veranderingen, het is nauwelijks voor te stellen.

Hij woonde in België, verhuisde daarna naar Parijs en hij kwam in de vroege jaren ’30 terug naar Maastricht. Tijdens die verhuizingen zijn de wedstrijdboekjes verloren gegaan, maar naar zijn zeggen had hij meer dan honderd wedstrijden gebokst. Sjo is 70 jaar getrouwd geweest met Greet. Hij sprak vloeiend Frans. Zelf had hij een bedrijfje in betonijzervlechtwerk.Elke zondagochtend gaf hij met zijn Greet een miniconcert, dan zongen ze allerlei liedjes voor de kinderen.

Dat is ongeveer hetgeen we van de bokser Sjo Verhaegen nog weten. Het is iets, net genoeg om een glimp van hem op te vangen en meer te willen weten van deze avontuurlijke man. Dus daarom schrijf ik over hem, om hem hier vast te houden, maar ook in de hoop dat iemand zegt: “Die jongen met dat Elvis-haar, ja, die heb ik nog gekend.”

historie1

historie2

historie3